Met een liggingsecho kunnen we zien dat je baby in een stuit ligt. Misschien heb je zelf al wel gekriebel of getrappel gevoeld in het bekken en zit het niet lekker omdat er boven in je buik iets duwt tegen je ribben en maag.

Ongeveer 3-4% van de ongeboren kinderen liggen aan het eind van de zwangerschap in stuit. Er is meestal geen oorzaak voor de stuitligging (85%). Wel komt een stuitligging vaker voor bij een meerlingzwangerschap, bij een placenta die voor de uitgang van de baarmoeder ligt en bij bepaalde afwijkingen aan de baarmoeder.

Onvolkomen stuitligging:
De baby's benen liggen omhoog naast het lichaam, zodat de baby als het ware op zijn tenen kan sabbelen.



Volkomen stuitligging:
De benen van de baby  zijn gebogen zodat de voeten bij de billen liggen (‘kleermakerszit’).

Half onvolkomen stuitligging:
Eén been ligt gestrekt naar boven, het andere been ligt gebogen naar beneden.

Voetligging:
Het kind ligt met één of beide benen gestrekt naar beneden, zodat één of twee voeten lager dan de billen liggen. 

Bij een stuitligging is er meer kans op een keizersnede en op complicaties dan bij een hoofdligging, voor zowel jou als voor de baby. Daardoor is er meer kans dat je baby tijdelijk opgenomen wordt op de kinderafdeling.

• Afwachten: Mogelijk draait de baby nog spontaan naar hoofdligging. Die kans is wel klein als je 36 weken zwanger bent en wordt steeds kleiner. De hoeveelheid vruchtwater neemt dan af en de baby krijgt minder ruimte. Zo kan je baby steeds moeilijker bewegen.
• Uitwendige versie: Dit is het draaien van je kind met de handen aan de buitenkant van de buik van stuitligging naar hoofdligging. Als dat lukt kun je normaal bevallen en kiezen waar en hoe je wilt bevallen.

Download de folder 'Stuitligging en uitwendige versie' en lees meer over het uitwendig draaien van de baby door de verloskundige.